Księga matek
“Księga Matek” porusza tematykę kobiecości, siostrzeństwa i macierzyństwa (jego obraz kreowany w mediach społecznościowych kontra rzeczywistość). Spektakl miał premierę 28 maja 2022 roku w Domu Kultury Śródmieście. Jego produkcja została dofinansowana w programie „Kreacja – nowe dzieła i wydarzenia” m.st. Warszawy, w późniejszym czasie także przez Fundusz Wsparcia Kultury, a teraz przez Biuro Kultury m. st. Warszawy w programie Kalendarium Warszawy.
„Księga Matek” rodziła się długo. Od koncepcji do premiery minęło 5 lat. Punktem wyjścia do pracy nad tekstem były improwizacje aktorskie Diany Kadłubowskiej, Żanety Sławińskiej-Zdunik, Magdaleny Górskiej, które autorka scenariusza Joanna Grabowiecka oprószyła szczyptą metafizycznego spojrzenia na relacje między kobietami. Całość znaczeń podkreśla sugestywna muzyka Marcina Zdunika, a reżyser Bartosz Mazur pozbierał wszystko w nieskończenie bogatą księgę doświadczeń i wątków. W efekcie końcowym otrzymujemy autentyczną podróż przez macierzyństwo, które wystarczająco skomplikowane samo w sobie w dzisiejszych czasach nie pozostaje wolne od ocen, oczekiwań, wymagań czy choćby dobrych intencji całego świata poza nim. A to za sprawą nowoczesnego okna na świat jakim jest internet, a szczególnie media społecznościowe. Tekst „Księgi Matek” stanowi adaptację scenariusza, który łączy rzeczywisty świat kobiecej codzienności z jego wirtualnym odpowiednikiem. Świat autentyczny zaczerpnięty z życia autorki i improwizacji aktorek ze światem wyobrażonym pochodzącym z lektury blogów parentingowych, obserwacji profili influencerskich i grup społecznościowych. Czy może istnieje jeszcze jakiś trzeci, równoległy…? Zgodnie z początkowym założeniem wszyscy twórcy są nie tylko artystami, ale i rodzicami. W ten sposób, poświęcając „Księdze Matek” swoje prywatne doświadczenia uczyniono ją możliwie najbliższym prawdzie obrazem współczesnego macierzyństwa, szeroko pojętej kobiecości i idei siostrzeństwa.
Do „Księgi Matek” wchodzi się jak do innego, bardziej onirycznego świata. Uwaga widza zostaje złowiona w sieć, wraz z którą wznosi się i opada w rytmie słów, muzyki, znaczeń i obrazów. Obrazów prostych, czasem nawet ascetycznych, ale może dzięki temu tak przyciągających. Ze sceny dociera wielogłos – aktorki są trzy, ale głosów kobiecych nieskończona ilość. Warto sprawdzić czy Twój własny został usłyszany przez twórców spektaklu.
Twórcy:
Reżyseria: Bartosz Mazur
Tekst: Joanna Grabowiecka
Adaptacja tekstu: zespół
Obsada: Diana Kadłubowska, Żaneta Sławińska-Zdunik, Magdalena Górska
Muzyka: Marcin Zdunik (kompozycje, wiolonczela), Oliwier Andruszczenko (instrumenty dęte), Hubert Zemler (instrumenty perkusyjne)
Światło: Zofia Krystman
Głosy z offu: Natalka Polańska, Anitka Rubinowska, Helena Mazur, śp. Danuta Nagórna
Utwór „Takiego chłopaka” – słowa: Natalia Grosiak, muzyka: Natalia Grosiak i Dawid Korbaczyński